هستم ولی.....

سلام بر همه نی نی وبلاگیها

گفتم همه که وقتی مطلبم و خوندین سریع به خودتون نگیرید و فکر کنید مخاطبم شخص خاصیه...نه من این مطلب و بعد از خوندن هزارن وبلاگ مینویسم

آخ.......که چقدر دلم ازدنیایی که توش بودم گرفته بود،از دروغهاش،از بی مهریهاش،از..........بگذریم....

از دنیای واقعی کوچ کردم و بساط تنهایی و درد دلم و تو  دنیای مجازی گستراندم

خواستم جایی باشد که وقتی تنها داراییم بزرگ شد بخواند از روزهای بالیدنش،از غمها و غصه های مادرش،از اتفاقات زندگیش،از........

اومدم و بساط گستراندم،اما بعد از گذشت 4ماه دیدم هر آنچه که تصور دیدنش و نمیکردم،.......

دیدم وبلاگی که از بچه ساخته ذهنش مینویسد،وبلاگی که از غم دوری ای مینویسد که قابل باور نیست،وبلاگی که عکس سیسمونی فرزندش رو از اینترنت سرچ میکند و میگذارد،وبلاگی که تمام خاطرات فرزندش شده لباسهای مارکدار و سفر دبی و آنتالیاو.......

دیدم وبلاگهای سراسر دروغ را و بدتر از همه دیدم بازی با احساسات پاک مردم را.........

و حال بعد از 4ماه نتیجه کوچ من شده هزاران سوال؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟

چرا آدمها؟؟؟؟؟چرا؟؟؟؟؟؟؟؟.......چشم و هم چشمی،دروغ و ریا،بازی با احساسات دیگران،تمام چیزهایی رو که در دنیای واقعی ازشون فراری هستیم و به دنیای مجازی هم آوردین؟؟؟؟؟؟؟

حالا میفهمم دنیا نامرد نیست،دنیا بی وفا نیست،ما آدمها نامرد و بی وفاییم و دنیا از بدی ما بدنام شده........

تصمیم داشتم دیگه ننویسم و از این دنیای مجازی هم کوچ کنم و بساط تنهاییم و در صندوقچه دلم بگسترانم....

نمیدونم هنوز تصمیمم قطعی نیست اگر خواستم برم با یه پست خداحافظی مخصوص کسایی که دوستشون دارم میام.....اگرم نه با یه شکل جدید میام........

فعلا هستم ولی نیستم......

همه حرف خوب میزنند اما کی خوبه این وسط
بد و خوبش به شما ما که رسیدیم ته خط
قربونت برم خدااا چقدر غریبی رو زمین
آره دنیا ما نخواستیم دل با خودت نبین
نمیخوام دربه در پیچ و خم این جاده شم
واسه آتیش همه یه هیزم آماده شم
یا یه موجود کم و خالی پرافاده شم
وایسا دنیا ، وایسا دنیا من می خوام پیاده شم

پ ن:امروز تولد دوست خوبم شادی جون(مامان آوینا)هست،از همینجا بهش تبریک میگم و از خداوند منان بهترینها رو واسش آرزومندم

تولدت مبارک